زیتون سیاه ترکیه به مدت یک ماه یا بیشتر در نمک بسته بندی می شوند. نمک رطوبت و تلخی زیتون را می کشد. سپس نمک حذف می‌شود و گاهی اوقات زیتون‌ها را در روغن زیتون غسل می‌دهند تا آبدار و چاق بماند. زیتون های خشک شده دارای طعمی عمیق و ظاهری چروکیده و شبیه آلو هستند.
زیتون های روغنی، زیتون های خشک شده ای هستند که به مدت چند ماه در روغن خیس می شوند یا نرم می شوند.
تولیدکنندگان بزرگ تجاری زیتون از این روش مقرون به صرفه استفاده می کنند. این فرآیند که در اسپانیا اختراع شد، مستلزم غوطه‌ور شدن زیتون‌های خام در محلول‌های قلیایی است. متأسفانه، لیمو سریع الاثر نیز برای طعم زیتون مضر است و کمی طعم شیمیایی و زیتون غمگین و ملایمی را از خود به جای می گذارد.
در برخی موارد نادر، زیتون را می‌توان یا روی شاخه تخمیر کرد یا پس از چیدن، با قرار گرفتن در زیر نور آفتاب تخمیر کرد. گونه Thrubolea از کرت نمونه ای از زیتون است که برای درمان روی درخت باقی مانده است.
زیتون ها باید نسبتا سفت باشند و هرگز کبود یا کبود نشوند. اگر در «بار زیتون» فروشگاهی زیتون می‌خرید، به دنبال زیتون‌هایی باشید که با آب نمک پوشیده شده‌اند، که به آنها کمک می‌کند رطوبت و طعم خود را حفظ کنند. همچنین برای تازگی آنها را باید مرتباً برگردانید.
هنگامی که به خانه رسیدید، زیتون های خود را تا 10 روز در یخچال نگهداری کنید، در مایعی که داخل آن قرار گرفته و با پوشش پلاستیکی پوشانده شده است، خیس بخورید.
اگر آب نمک وجود ندارد، خودتان درست کنید – فقط یک قاشق چایخوری نمک را به یک و نیم فنجان آب اضافه کنید. زیتون را در ظرف در بسته نگذارید. بهتر است کمی نفس بکشند.
گونه های زیتون ویژگی های متمایز خود را از ژنتیک، منطقه و آب و هوای خود و نحوه برداشت و درمان آن ها می گیرند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.